خانه بدون بهم ریختگی1
آیا می‌توانیم عادت به هم ریختن تدریجی لوازم اضافه شونده به دکوراسیون داخلی خانه را از خود دور کنیم؟ پاسخ مثبت است. ما پنج مرحله را در ادامهٔ این مقاله به شما پیشنهاد خواهیم کرد.
اصلی‌ترین دلیل به هم ریختگی اتاق یا خانهٔ شما، تکذیب است: «ــ کی؟ من؟ من توی خونهٔ به هم ریخته زندگی نمی‌کنم! ــ من از اشیای کهنه و شکسته دل می‌کنم! ــ من می‌تونم توی یه خونهٔ تمیز و مرتب زندگی کنم!»
شخصیت‌های «چیز جمع‌کن»(سعی کردیم واژهٔ عامیانهٔ «آشغال جمع‌کن» را به این تیپ شخصیتی نسبت ندهیم)، اشخاصی وسواسی در جمع‌آوری کلکسیون از هر چیز جزئی، کوچک یا غیرلازم هستند و نمی‌توانند انداختن اشیا و وسایل را در سطل زباله تحمل کنند(البته این شامل زباله‌های متعفن و موارد مشابه نمی‌شود). در کودکان، این رفتار به درجات مختلف، با جمع‌آوری پوسته‌های شکلات و خوراکی‌ها، سنگ و چوب درختان، اسباب بازی‌های کهنه و پسماند از کوچه و خیابان دیده می‌شود. معمولاً با افزایش سن و رشد فکری، دریافت آموزش‌های مدرسه و بهبود قابلیت‌های اجتماعی، به مرور که سبک زندگی افراد به زندگی بزرگسالی تغییر می‌یابد، عادت نامبرده نیز، به تدریج محو و یا تضعیف می‌گردد. اما در بزرگسالانی که این عادت تضعیف نشده باشد، یا به شکل تکامل‌یافته‌تری ادامه پیدا کرده باشد، نشانه‌های خود را ابتدا در منازل شخصی این افراد، به صورت در هم ریختگی و تجمع بالای وسایل اغلب کهنه و مشابه در گروه‌های مختلف نشان می‌دهد.
افراد چیز جمع‌کن، تمایل دارند که داشته‌هایشان همیشه در معرض نمایش باشد؛ لذا تمیز کردن اتاق‌ها و در و دیوار و وسایل خانه مانند میز و کمدها به دلیل انباشتگی اشیاء در آنها دشوار می‌شود و لذا همیشه خانه‌های این افراد پر از گرد و خاک است؛ هرچند ممکن است آنها اشیا را بر اساس نظم و قانونی مشخص در خانه چیده باشند، اما تراکم بیش از حد اجسام، به هر حال مواضع را شلوغ و به هم ریخته جلوه خواهد داد.
درمان:
این اشخاص ابتدا می‌بایست بخواهند که تغییر کنند. با کمی انگیزه و اکراه بسیار در اول کار، این امر قابل انجام است.
ــ قدم اول: طوری رفتار کنید که انگار می‌خواهید اسباب کشی و منزل را ترک کنید. همه چیز را از اتاق خارج کنید؛ این کار را باید برای یک اتاق در هر زمان انجام دهید. وگرنه شخص چیز جمع‌کن راضی به برداشتن این قدم نخواهد شد.
- ۹۴/۰۵/۲۶